พระครูสมุหรมย์ วิริยะธมุโม หรือหลวงพ่อรมย์ 

เจ้าอาวาสวัดเทพนรสิงห์ ต.สวายจีก อ.เมือง จ.บุรีรัมย์ ดินแดนเมืองภูเขาไฟ ปราสาทหินพนมรุ้ง อารยะธรรมขอมพันปี หลวงพ่อรมย์ท่านเกิดในตระกูล อ่วมรัมย์ท่านนีพี่น้องร่วมสายโลหิต 10 คน ท่านเป็นบุตรคนที่ 8 โยมบิดาชื่อพ่อลัน อ่วมรัมย์ อายุ 90 ปี เสีย ชีวิตแล้ว โยมมารดาชื่อแม่อึ่ง อ่วมรัมย์ อายุ 50 ปี ท่านเสียชีวิตแล้ว
หลวงพ่อรมย์เมื่อวัยเด็กนั้น ท่านเป็นคนที่มีความขยันขันแข็ง มีจิตใจร่ำเริงเบิกบาน พูดจาไพเราะ ไม่ค่อยมีเรื่องกับใคร แต่ก็มีนิสัยเด็ดเดี่ยวอยู่ไม่น้อย ไม่ชอบรังแกใคร แต่ก็ไม่ให้ใครรังแกเหมือนกัน พ่อแม่ท่านมีอาชีพทำนา ท่านก็จะไปช่วยพ่อแม่ทำนา เลี้ยงวัว เลี้ยงควาย ช่วยงานบ้านทุกอย่างที่ท่านทำได้ ไม่เคย ย่อท้อต่อความยากลำบาก ในครอบครัวของท่านมีพี่น้อง 10 คน ช่วยกันทำมาหากิน อยู่ด้วยกันด้วยความ รักสามัคคีกัน มีอะไรก็ช่วยกัน หลวงพ่อรมย์ท่านเป็นน้องคนที่ 8 แต่ท่านก็เป็นที่พึ่งของพี่น้องมากเพราะท่านเป็นคนจริงจังถ้าได้ลงมือทำแล้วถ้าไม่เสร็จท่านจะไม่พักเลย เมื่อโยมพ่อสั่งให้งานแล้วท่านจะทำให้เต็มที่ งาน ที่ท่านทำจึงออกมาดี โยมพ่อโยมแม่ จะชมท่านอยู่เป็นประจำ
หลวงพ่อรมย์ท่านชอบติดตามโยมพ่อโยมแม่ ไปวัดอยู่เป็นประจำหากมีงานบุญท่านก็จะไปช่วยงาน ที่วัดตั้งแต่เด็กๆ หลวงพ่อเจ้าอาวาสก็เมตตาท่านมาก ท่านจะชอบเรียกหลวงพ่อรมย์มารับใช้อยู่เป็นประจำหากเจอท่านที่วัดหลวงพ่อเจ้าอาวาสท่านชอบอุปนิสัยของหลวงพ่อรมย์มาก หลวงพ่อรมย์ท่านมีความจำดี
พระกรูสมุห์ธมย์ วิธิยะธมุโม
เจ้าอาวาสวัดเทพนวสังห์ ด.สวายจึก อ.เมือง จ.บุรีวัมย์
มาก หากได้ฟังอะไรแล้วท่านจะจำได้หมด พื้นเพของท่านเป็นคนจังหวัดบุรีรัมย์ โยมพ่อโยมแม่ มีเชื้อสาย และไม่ทำให้ใครเดือดร้อนทางเขมร หลวงพ่อรมย์ท่านจึงพูดภาษาเขมร และภาษาไทยได้ หลวงพ่อรมย์ถ้าเวลาอยู่บ้านท่านก็จะพูด
เมื่อท่านอายุ 25 ปี ครบบวชท่านจึงตัดสินใจ
ภาษาเขมร ซึ่งเป็นภาษาท้องถิ่น ที่ใช้คุยกันในครอบครัว แต่ถ้าหากออกไปข้างนอกจะต้องพูดภาษาไทย ท่าน บวช เพื่อทดแทนพระคุณพ่อแม่ ตามที่ท่านได้ตั้งใจสามารถพูด อ่าน เขียนได้ทั้งสองภาษา เมื่อโตขึ้นสู่วัยทำงาน ท่านก็ไปรับจ้างหาเงินตามประสาคนวัยทำงาน ไว้ ว่าจะทดแทนพระคุณพ่อแม่ หลวงพ่อรมย์ได้ไม่ว่าจะไปทำงานที่ไหน ท่านก็เป็นที่รักของบรรดาเพื่อน เพราะท่านเป็นคนอัธยาศัยดี อ่อนน้อมกับทุกคนไม่ อุปสมบท โดยมี พระครูธรรมะประภากร หรือหลวง คุยโวโอ้อวด หากมีเรื่องเดือดร้อนเรื่องอะไรท่านไม่เคยปฏิเสธ แม้แต่ครั้งเดียว ท่านช่วยหมดถ้าไม่เกินกำลัง ปู่เอก วัดศาลาลอย พระกรรมวาจาจารย์ พระครู
สังฆรักษ์บันจง เป็นพระอนุสาวนาจารย์ พระครูประนอม หลังที่ได้อุปสมบทเป็นพระภิกบุแล้ว ได้กราบขอความตาจากหลวงปู่เอก วัดศาลาลอย มาจำพรรษาที่วัดเทพนรสิงห์ บ้านโคกตาสิงห์ ซึ่งเป็นหมู่บ้านเล็กๆเพื่อมาปรนนิบัติรับใช้หลวงปู่พวง ธมุมสาโร เจ้าอาวาสวัดเทพนรสิงห์ สมัยก่อนนี้ วัดเทพ
นรสิงห์นี้ขึ้นชื่อเรื่องผีดุ ชาวบ้านแลวนี้ไม่ค่อยมีใครกล้าผ่าน วัดยามเวลากลางคืนเลย เพราะ มีคนเคยเห็นผีอยู่บ่อย หลวงปู่พวงท่านเองก็ยังเคยสู้กับผีที่
วัดนี้เลย เมื่อได้มีโอกาสได้มาศึกษาเล่าเรียน วิชาจากหลวงปู่พวงท่านก็เมตตาถ่ายวิชาให้ ทุกวิชาที่ท่านมีไม่ว่าจะเป็นวิชาทางแก้คุณไสย การถอดของการทำ
พิธีต่างๆให้ ตำราการถอดของที่หลวงปู่พวงท่านสอนให้ โดยการเอาไข่ไก่ มาบริกรรมคาถา แล้วเอาไข่กลิ้งไปมา บนตัวของคนที่ถอดของ คนที่มาต้องขึ้นขันครูก่อน ในขันจะมีดอกไม้รูปเทียน และเงินค่าครูใส่ลงไปในขันเพื่อบูชา หลังจากนั้นหลวงพ่อรมย์ก็เริ่มทำ
พิธี ตามตำราที่ท่านได้ร่ำเรียนมา หลวงพ่อรมย์ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ที่ชอบศึกษาวิชาอาคม สายต่างๆจากพ่อแม่ครูอาจารย์อยู่หลายรูป อย่างหลวงปู่พวน
พระเกจิ 15